Η διοικητική και διαχειριστική επιτροπή του κληροδοτήματος Δημοσθένη Ραπτέλλη που εδρεύει στη Μυτιλήνη, αποτελούμενη από τον πρόεδρό της Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Μυτιλήνης, τον Πρόεδρο Πρωτοδικών, τον Περιφερειάρχη Β Αιγαίου, τον Δήμαρχο Λέσβου, κρίνει και αποφασίζει ενώ έχει και τη δυνατότητα καθορισμού του κανονισμού και του καταστατικού για τη διεξαγωγή του έργου της , όπως κρίνει εκείνη. Με απόφασή της και σύμφωνα με τις υποδείξεις της διαθήκης του μεγάλου ευεργέτη Δημοσθένη Ραπτέλλη , οι αριστούχοι μαθητές της Τεχνικής Εκπαίδευσης λαμβάνουν ο καθένας κατά την αποφοίτηση του το χρηματικό βραβείο των 300 και πλέον ευρώ , για την επίδοση στις σπουδές τους. Επίσης η επιτροπή διαθέτει ετησίως ένα σεβαστό χρηματικό ποσό για την αγορά εργαστηριακού εξοπλισμού των τεχνικών σχολείων της Λέσβου
Λίγα λόγια για τον Ευεργέτη Δημοσθένη Ραπτέλλη
Γεννήθηκε στο Πετρί Πέτρας Λέσβου στις 21 Απριλίου 1904. Γόνος μιας αξιόλογης επιφανούς πολύτεκνης οικογένειας , υιός του Νεοκλή και της Αμαλίας. Είχε την τύχη και τη χαρά να έχει και άλλα αδέλφια, όπως τις αδελφές Στρατονίκη και Ελένη και τους αδελφούς Γεώργιο και Απόστολο Εκείνος ήτα τέταρτος κατά σειρά. Από μικρό παιδί έδειξε τα χαρίσματα του που ήταν απλότητα ,ευσπλαχνία , σεβασμός στους μεγαλύτερους του και τρυφερή αγάπη στην οικογένεια του . Ο μεγάλος αδελφός του Γεώργιος έφυγε πρώτος στην Αμερική και ακολούθησε ο δεύτερος Απόστολος. Σε ηλικία οκτώ ετών ο Δημοσθένης , παιδάκι ακόμα με τα κοντά παντελονάκια , δέχτηκε από τα αδέλφια του το μεγάλο κάλεσμα της ζωής. Ήταν για το Δημοσθένη ένα κάλεσμα ουσίας και καθοριστικής σημασίας για το μέλλον, την σταδιοδρομία και την προσφορά του ως αρωγός στις δυσκολίες της ζωής και στην υπηρεσία της κοινωνίας .Στη Βοστόνη βοηθήθηκε πολύ από τον αδελφό του Γεώργιο. Σπούδασε αρχικά στη Μέση εκπαίδευση και κατόπιν συνέχισε επιμελώς τις σπουδές του, εργαζόμενος αρχικά στις οικοδομικές εργασίες και στη συνέχεια δημιούργησε ο ίδιος μια μεγάλη οικοδομική επιχείρηση..
Ήταν ένας άνθρωπος φωτισμένος με ηθική συνείδηση και πίστη στο Θεό. Αναπαλαίωσε κυρίως παλαιά αρχοντικά, έχτισε πολυκατοικίες και πρόσφερε απλόχερα τη βοήθειά του σε όσους την είχαν ανάγκη. Ήταν άνθρωπος που αγαπούσε πολύ αυτό που έκανε και με την ισχυρή του θέληση μπόρεσε να νικήσει.
Ενδεικτικά, στο Μπρούκλιν κατασκεύασε μια πολυκατοικία με εννέα ορόφους και 101 διαμερίσματα. Εκείνος διέμεινε σε διαμερίσματα που κάλυπτε ολόκληρο τον τελευταίο όροφο. Είχε αναπτύξει άριστες δημόσιες σχέσεις με επιφανείς ανθρώπους του πνεύματος και της πολιτικής. Γράμματα από την πολυπληθή αλληλογραφία του βρέθηκαν στο διαμέρισμά του όπως του προέδρου Νίξον, του οποίου λέγεται ότι υπήρξε χρηματοδότης κατά την προεκλογική περίοδο.
Άφησε την τελευταία του πνοή στην Αμερική στις 25 Μαρτίου 1970. Ενάμισι περίπου χρόνο πριν από τον θάνατό του συνέταξε τη διαθήκη του μεταξύ αυτού και της Εθνικής Τράπεζας της Βοστόνης, με την επωνυμία «Ίδρυμα Δημοσθένης Ραπτέλλης». Πρόκειται για μια κοινωφελή φιλανθρωπική εταιρεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα .Σκοπός της εταιρείας είναι η συγκέντρωση και διαχείριση χρηματικών ποσών για κοινωφελείς σκοπούς, που αποβλέπουν αποκλειστικά στην ευημερία των κατοίκων της Λέσβου. Δημιούργησε την πενταμελή γνωμοδοτική επιτροπή , όπου από την Ελλάδα συμμετέχει ο ανιψιός του εκπαιδευτικός Αναστασίου Ευστράτιος του Νικολάου, ενώ τα υπόλοιπα μέλη της επιτροπής και σύμφωνα με τις πληροφορίες αναφέρουμε την κ. Αμαλία και τον κ. Λίτα
Τον ενδιέφερε η πνευματική και οικονομική ανάπτυξη της Λέσβου. Για το σκοπό αυτό άφησε πολλά χρήματα στο Δήμο Μυτιλήνης για την αγορά οικοπέδου και την κατασκευή αιθουσών διδασκαλίας .Ακόμη αγόρασε οικόπεδο προκειμένου να κτιστεί οικοτροφείο για το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Άφησε χρήματα στο αμερικάνικο κολέγιο Ανατόλια της Θεσσαλονίκης , στην Αμερικανική Γεωπονική σχολή Θεσσαλονίκης και επίσης πολλά χρήματα σε ερευνητικά ινστιτούτα της Αμερικής για την καταπολέμηση του καρκίνου.